Cudaczek - Wyśmiewaczek

 

Hej. Ostatnio ukazało się piękne, nowe wydanie książki "Cudaczek- Wyśmiewaczek" w odświeżonej, współczesnej szacie graficznej nakładem Wydawnictwa Olesiejuk. Książka została napisana kilkadziesiąt lat temu - to może być powrót do dzieciństwa dla rodziców, a dla dzieci nowe doświadczenie, bo jest ona napisana w zupełnie inny sposób niż robi się to dzisiaj, w dodatku jest w niej też dużo archaizmów.
Książka była też od dawna w kanonie lektur szkolnych, ale nie jest to raczej lektura dla maluchów.
Książkę napisała w 1947 roku Julia Duszyńska - polska pisarka, autorka czytanek szkolnych i książek dla dzieci, która była także współautorką Elementarza dla I klasy z 1938 r. Współredagowała pisma dziecięce "Słonko" i tygodnik dla starszych dzieci "Poranek". "Cudaczka-Wyśmiewaczka" napisała zgodnie z obowiązującymi wtedy trendami. A to były inne czasy. Dziś możemy zobaczyć w tej książce wiele zachowań, które nie byłyby dobrze przyjęte, bo po prostu nie są one właściwe. Mamy w książce zbiór 18 opowiadań połączonych osobą głównego bohatera. Jeśli o niego chodzi, to Cudaczek-Wyśmiewaczek to małe "licho niepoczciwe, co nie je, nie pije, tylko wyśmiewaniem żyje". Lubi ukrywać się w dziecięcych włosach lub ubraniu i podpowiada dzieciom różne niefajne zachowania. Generalnie żyje z wyśmiewania, a gdy się śmieje, rośnie mu brzuszek. Często sytuacje są przedstawione w sposób karykaturalny, ale myślę, że czytelnicy mogą znaleźć w nich różne sceny ze swojego życia. Myślę też, że przy aktualnych trendach nie jest to lektura na miarę naszych czasów, które się zmieniły. Pamiętam, że jako dziecko lubiłam czytać tę książkę, ciekawiła mnie postać Cudaczka, a lektura nie była dla mnie traumatyczna, mało tego dość dobrze ją wspominam, jednak zdaję sobie sprawę, że ta książka może mieć swoich zwolenników i przeciwników - jednym się może podobać, dla innych może być zbyt drastyczna. A jakie jest Wasze zdanie? Znacie tę książkę? Lubiliście ją czytać?